23

Sala herbów - Gabinet przedmiotów z kości słoniowej i rzemiosła artystycznego

Początek kolekcji dzieł z kości słoniowej związany jest z arcybiskupem Ołomuńca Leopoldem Prečanem. Kolekcja miała prawdopodobnie od samego początku charakter osobisty i zdobiła prywatny dom arcybiskupa na Svatym Kopečku koło Ołomuńca. Początek zainteresowania kością słoniowej przez Prečana można datować na okres przed 1930 rokiem. Arcybiskup uzyskiwał przedmioty z wielu źródeł, najczęściej kupował je od sprzedawców starożytnych przedmiotów. Największy udział w kolekcji stanowią dzieła dziwiętnastowiecznego rzemiosła artystycznego, głównie ze znanych warsztatów w Dieppe we Francji i Erbachu w Niemczech. Arcybiskup jako jeden z pierwszych kolekcjonerów, również poświęcił uwagę sztuce orientalnej i zgromadził dużą liczbę małych japońskich rzeźb zwanych necuke, które w tym czasie dopiero zaczynały cieszyć się zainteresowaniem kolekcjonerów.

Do najstarszych należą dwie rzeźby Maryi Panny z Dzieciątkiem, paryskie dzieła z XIII i XIV wieku. Najbardziej niezwykłym dziełem jest jednak figurka Żebraka wykonana z kości słoniowej, egzotycznego drewna i szkła. Tworzenie podobnych statuetek rozpowszechniło się w południowych Niemczech w drugiej połowie XVII wieku oraz w pierwszej połowie XVIII wieku.