Sala herbów

Największa sala dawnej rezydencji dziekanów kapituł ołomunieckich to reprezentacyjna sala przeznaczona do obrad kapituły, obecnie zwana Salą herbową. Powstała w trakcie przebudowy w połowie XVIII wieku, kiedy to ozdobiono ją ściennymi malowidłami i bogatą, polichromowaną stiukową dekoracją sufitu. Chociaż dekorację sufitu można podziwiać do dnia dzisiejszego, oryginalne ścienne malowidła zniknęły pod koniec XIX wieku pod drewnianą boazerią ścian z pomalowanymi herbami, które nadały sali dzisiejszą nazwę.

W pomieszczeniu o długości 15 metrów i szerokości 8 metrów można znaleźć łącznie 261 herbów kanoników ołomunieckich od XVII do XIX wieku. Wynika to z faktu, że kapituła ołomuniecka jest jedną z najstarszych na Morawach, a jej reguły wymagały od kandydatów nie tylko doktoratu prestiżowej uczelni, ale także drzewa genealogicznego szlachty. Właśnie to miała demonstrować Sala herbów.

Sala herbów i trzy kolejne sale są połączone dekoracją sufitu – w każdej z nich znajduje się alegoria jednego z czterech żywiołów: Ziemi, Ognia, Powietrza i Wody. W Sali herbów możemy zobaczyć Ziemię, którą reprezentują cztery pory roku i celebracja ziemskiego życia.

--------------------

W Sali herbów możemy zobaczyć wyjątkową kolekcję przedmiotów z kości słoniowej.