Sala Marsa - św. Paulina i św. Barbara

Dwie drewniane barokowe rzeźby św. Pauliny i św. Barbary prawdopodobnie z okresu po ostatniej wielkiej epidemii dżumy, która dotknęła Morawy i Ołomuniec w latach 1714-1715, pochodzą. Pierwotnie były częścią ołtarza jednej ze świątyń w Ołomuńcu, zniesionych w czasie reform Józefa pod koniec XVIII wieku.

Św. Paulina jest czczona jako patronka Ołomuńca od 1623 r., kiedy to miejscowi Jezuici otrzymali jej szczątki, a właśnie temu przypisuje się ukończenie epidemii dżumy w mieście. Wierzący wzywali ją i św. Barbarę w czasie epidemii dżumy i innych katastrof.

Obie święte wraz z posągiem Ukrzyżowanego Chrystusa znajdowały się na elewacji dawnej kuźni w dzielnicy Řepčín w Ołomuńcu przez ponad pół wieku. Zgodnie z zapisami pamiątkowymi znalezionymi w połowie lat osiemdziesiątych tuż za pomnikiem Chrystusa, Vrana zawiesił je tutaj kowal Valentin w 1849 roku. Od 2017 roku rzeźby stały się częścią ekspozycji stałej Muzeum Archidiecezjalnego.